Հարկ վճարողները`հողի սեփականատերերը, պետական սեփականություն հանդիսացող հողի մշտական օգտագործողները, իսկ հողի վարձակալության դեպքում` վարձատուն, պարտավոր են հարկային մարմին ամենամյա վճարումներ կատարել հողի օգտագործման համար:
Հողահարկի դրույքաչափերը ամրագրված են «Հողի հարկի մասին» ՀՀ օրենքի 4-րդ և 5-րդ հոդվածներում, համաձայն որի՝ «Գյուղատնտեսական նշանակության հողերի (ներառյալ բնակավայրերում բնակշինարարության համար հատկացված, տնամերձ և այգեգործական (ամառանոցային) հողամասերը) համար հողի հարկի դրույքաչափը սահմանվում է դրանց կադաստրային գնահատմամբ որոշված հաշվարկային զուտ եկամտի 15 տոկոսի չափով:
Ոչ գյուղատնտեսական նշանակության հողերի համար հողի հարկը սահմանվում է հետևյալ չափերով`
ա) արդյունաբերության (ներառյալ հանքավայրերը և արտադրական գործունեությունից խախտված տարածքները), տրանսպորտի, կապի, ռադիոհեռարձակման, հեռուստատեսության, պաշտպանության նպատակներով օգտագորժվող, գազատար խողովակաշարերով զբաղեցրած հողատարածների, ինչպես նաև ջրային ֆոնդի հողերի համար հողի դրույքաչափը սահմանվում է համապատասխան կադաստրային շրջանցման գոտիների տվյալ հողատեսքի կադաստրային գնահատման արժեքի նկատմամբ հետևյալ չափերով`
– բնակավայրերի ներսում` 1 տոկոս.
– բնակավայրերից դուրս` 0,5 տոկոս.
բ) անտառային ֆոնդի հողերի (բացառությամբ դրանցում գտնվող գյուղատնտեսական հողատեսքերի) համար հողի հարկի դրույքաչափը սահմանվում է համապատասխան կադաստրային շրջանցման գոտիների անօգտագործելի հողերի կադաստրային գնահատման միջին արժեքի 1 տոկոսի չափով;
գ) ոչ գյուղատնտեսական նշանակության մյուս հողերի համար հողի հարկի դրույքաչափը սահմանում է տվյալ հողատեսքի կադաստրային գնահատման արժեքի 1 տոկոսի չափով:
Հավելյալ կարգով պետք է նշել, որ հողահարկի չափը սահմանվում է հողակտորի միավոր մակերեսի համար հաստատագրված վճարի ձևով և կախված չէ վճարողների տնտեսական գործունեության արդյունքից:
