«Բազմաբնակարան շենքի կառավարման մասին» օրենքում փոփոխություններ և լրացում է կատարվել, որոնք ուժի մեջ են մտել հուլիսի 26-ին։

Այս օրենքի համաձայն, բազմաբնակարան շենքի արդիականացումը բազմաբնակարան շենքի ընդհանուր բաժնային սեփականության և նրա առանձին մասերի նորոգման, վերականգնման, վերակառուցման, ինժեներական համակարգերի և սարքավորումների շահագործման ցուցանիշների վերականգնման, փոխարինման և հարմարավետության բարելավման, էներգախնայողության միջոցառումների իրականացման, էներգիայի կամ ջրի տևական խնայողության հանգեցնող, ինչպես նաև բազմաբնակարան շենքի արժեքն ավելացնող և վիճակը տևականորեն բարելավող այլ աշխատանքներն են համարվում։

Իրավաբան.net-ը հայտնում է, որ օրենքը լրացվել է նոր՝ 10.1 հոդվածով, որով սահմանվել են բազմաբնակարան շենքի արդիականացմանն ուղղված աշխատանքներն ու միջոցառումները։ 

1. Սեփականատերերի ժողովի որոշմամբ, բացի սույն օրենքի 10-րդ հոդվածով սահմանված պարտադիր նորմերից (պարտադիր նորմերի մեջ ներառվում են հակահրդեհային, սանիտարական, քաղաքաշինական, կոմունալ սպասարկման, փոստային բաժանորդային պահարանների սպասարկման և այլ միջոցառումներ), կարող են նախատեսվել նաև շենքի արդիականացմանն ուղղված աշխատանքներ և միջոցառումներ:

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասում նշված աշխատանքներն իրականացվում են առանց շենքի արտաքին տեսքը փոփոխող հատվածային ձևափոխումների` Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կարգով և նորմերի ու կանոնների պահանջների պահպանմամբ և չեն կարող հանգեցնել շենքի ընդհանուր բաժնային սեփականության նվազեցմանը:

3. Սույն հոդվածի 1-ին մասում նշված աշխատանքների դիմաց շինությունների սեփականատերերից գանձվող վճարումների չափը, վճարման կարգը և ժամկետները սահմանվում են սեփականատերերի ժողովի որոշմամբ, եթե այլ բան նախատեսված չէ օրենքով: Ընդ որում, եթե շենքի արդիականացմամբ ստեղծվում է նոր գույքային միավոր, որը հանգեցնում է շենքի ընդհանուր բաժնային սեփականության ավելացման, ապա շինությունների սեփականատերերը պարտավոր չեն կրել դրանից առաջացած լրացուցիչ ծախսերը, բացառությամբ այն դեպքերի, երբ իրենք օգտվելու են այդ բարելավումներից: Մնացած դեպքերում ընդհանուր բաժնային սեփականության ավելացված մասի համար սույն օրենքով սահմանված պարտադիր վճարները կատարվում են շենքի արդիականացմամբ ստեղծված գույքի սեփականատիրոջ միջոցների հաշվին:

4. Եթե սույն հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված աշխատանքներն իրականացվել են առանց սույն օրենքով սահմանված կարգի կամ առանց սեփականատերերի համաձայնության, ապա այդ աշխատանքների մասով կատարված ծախսերը սեփականատերերը չեն հատուցում:

5. Սույն հոդվածի 1-ին մասի դրույթները չեն տարածվում քանդման ենթակա վթարային` չորրորդ աստիճանի վնասվածություն ունեցող բազմաբնակարան շենքերի վրա: Բացառություն կարող են կազմել ճարտարապետական և պատմամշակութային արժեք ներկայացնող շենքերը, որոնց նկատմամբ պետք է ցուցաբերել անհատական մոտեցում:»:

Օրենքի 11-րդ հոդվածը՝ Ընդհանուր բաժնային սեփականության կառավարումը, շարադրվել հետևյալ խմբագրությամբ.

1. Ընդհանուր բաժնային սեփականության կառավարման բարձրագույն մարմինը շինությունների սեփականատերերի ժողովն է (այսուհետ` ժողով), որին պատկանում է բազմաբնակարան շենքի ընդհանուր բաժնային սեփականության կառավարման բնագավառում ցանկացած հարցի լուծման իրավունքը, բացառությամբ այն հարցերի, որոնք, սույն օրենքի համաձայն, համարվում են կառավարման մարմնի բացառիկ լիազորությունը:

2. Ժողովը հրավիրվում է ոչ պակաս, քան տարեկան մեկ անգամ: Ժողով հրավիրելու իրավունք ունեն շինության յուրաքանչյուր սեփականատեր և շենքի կառավարման մարմինը: Շենքի կառավարման մարմին ընտրելու կամ լիազորությունները դադարեցնելու համար ժողով հրավիրվում է շենքի շինությունների սեփականատերերի մեկ երրորդի կամ համապատասխան համայնքի ղեկավարի նախաձեռնությամբ:

3. Շինության յուրաքանչյուր սեփականատեր ժողովում օժտված է իր բաժնին հավասար ձայների քանակով:

4. Եթե բազմաբնակարան շենքի շինության նկատմամբ ընդհանուր բաժնային կամ ընդհանուր համատեղ սեփականության իրավունք ունեն մեկից ավելի անձինք, ապա նրանց անունից` իրենց բաժնին համամասնորեն, կարող է հանդես գալ շինության համասեփականատերերից մեկը` մյուսների համաձայնությամբ, վերջիններիս կողմից Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիական օրենսգրքի համաձայն տրված լիազորագրի հիման վրա:

5. Ժողովի կողմից սույն օրենքով նախատեսված` իր լիազորությունների սահմաններում և համապատասխան ձայների առկայությամբ ընդունված որոշումը պարտադիր է բազմաբնակարան շենքի շինությունների բոլոր սեփականատերերի համար, այդ թվում` նրանց, ովքեր, անկախ պատճառներից, չեն մասնակցել քվեարկությանը կամ դեմ են քվեարկել որոշմանը, բացառությամբ այն դեպքերի, երբ վերջիններս պատշաճ ծանուցված չեն եղել, և պատշաճ ծանուցված լինելու դեպքում նրանց քվեարկությամբ այդ որոշումը կարող էր չընդունվել:

6. Ժողովի որոշումները կարող են ընդունվել ժողովի գումարման, հարցման (հեռակա կարգով քվեարկության), ինչպես նաև իրազեկման միջոցով: Իրազեկման կարգով որոշումներն ընդունվում են միայն սույն օրենքով նախատեսված դեպքերում:

7. Ժողովի լիազորություններն են`

ա) բազմաբնակարան շենքի կառավարման ձևի, կառավարման մարմնի ընտրությունը.

բ) բազմաբնակարան շենքի կառավարման մարմնի լիազորությունների դադարեցումը.

գ) սույն օրենքով նախատեսված պարտադիր նորմերի իրականացումից բացի, կառավարման մարմնին տրվող այլ լիազորությունների ցանկի հաստատումը.

դ) ընդհանուր բաժնային սեփականության անշարժ գույքի օտարման կամ գրավ դնելու մասին որոշումների ընդունումը.

ե) ընդհանուր բաժնային սեփականություն հանդիսացող անշարժ գույքի մի մասի առանձնացման, դրա օտարման, գրավադրման մասին որոշումների ընդունումը.

զ) ընդհանուր բաժնային սեփականություն հանդիսացող շարժական գույքի օտարման, օգտագործման, գրավադրման մասին որոշումների ընդունումը.

է) բազմաբնակարան շենքի արդիականացմանն ուղղված աշխատանքների և միջոցառումների իրականացման նպատակով փոխառության կամ վարկային պայմանագրերի կնքման, ինչպես նաև խոշոր գործարքների կնքման համաձայնեցումը.

ը) ընդհանուր բաժնային սեփականության անշարժ գույքի առանձնացված մասի անհատույց օգտագործման հանձնելու մասին որոշման ընդունումը.

թ) ընդհանուր բաժնային սեփականության անշարժ գույքի առանձնացված մասի հատուցմամբ օգտագործման տրամադրելու մասին որոշման ընդունումը.

ժ) բազմաբնակարան շենքի արդիականացմանն ուղղված անհրաժեշտ աշխատանքների և միջոցառումների իրականացման մասին որոշումների ընդունումը.

ժա) գույքային իրավունքներ (օգտագործման, վարձակալության և այլն) ձեռք բերելու վերաբերյալ գործարքների մասին որոշումների ընդունումը.

ժբ) ընդհանուր բաժնային սեփականության վրա գովազդ տեղադրելու կամ սեփականությունն այլ կերպ առևտրային նպատակներով օգտագործելու, իրազեկելու և ծանուցելու համար նախատեսված տեղի մասին որոշման ընդունումը.

ժգ) շենքի կառավարման մարմինների կողմից շինությունների սեփականատերերին տեղեկանքներ տալու կամ սույն օրենքով նախատեսված այլ ծառայություններ մատուցելու համար գանձվող գումարի չափի որոշումը, որը չի կարող լինել ավելի, քան տվյալ գործողությունների համար ծախսված գումարի չափը.

ժդ) շինությունների սեփականատերերից գանձվող` սույն օրենքով սահմանված պարտադիր և այլ վճարների չափի և վճարման ժամկետների սահմանումը.

ժե) շինության սեփականատերերի և շենքի բնակիչների կողմից ընդհանուր բաժնային սեփականությունից օգտվելու կարգի սահմանումը.

ժզ) շինության սեփականատերերի և շենքի բնակիչների ընդհանուր բաժնային սեփականությունն օգտագործելու կարգի սահմանումը.

ժէ) բազմաբնակարան շենքի ընդհանուր բաժնային սեփականության կառավարման տարեկան բյուջեի հաստատումը.

ժը) բյուջեի միջոցների հաշվին կառավարման մարմնի գործունեության աուդիտի իրականացումը.

ժթ) ընդհանուր բաժնային սեփականության կառավարման հարցերով այլ որոշումների կայացումը, այդ թվում` կոմունալ ծառայություններ մատուցողների հետ շենքի կառավարման մարմնի` պայմանագրեր կնքելու հարցերը:

8. Սույն հոդվածի 7-րդ մասի «դ» և «ե» ենթակետերում նշված հարցերով որոշումները սեփականատերերն ընդունում են միաձայն, իսկ մնացած ենթակետերում նշված հարցերով որոշումներն ընդունվում են ձայների կեսից ավելիով:

9. Սույն հոդվածի 7-րդ մասով նշված հարցերով որոշումները կարող են ընդունվել գումարման կամ հարցման միջոցով, իսկ «զ», «է», «ժբ», «ժգ», «ժդ», «ժե» և «ժզ» ենթակետերով նշվածները` նաև իրազեկման միջոցով:

10. Օրենքով նախատեսված դեպքերում պարտադիր նորմերի իրականացումից դուրս հարցերի վերաբերյալ ընդունված որոշումները կամ տրված լիազորագրերը (լիազորությունները) պետք է վավերացվեն նոտարական կարգով:

11. Եթե շենքի ընդհանուր բաժնային սեփականության կառավարման բնագավառում համապատասխան որոշում ընդունելու համար նախաձեռնողները հավաքել են կեսից ավելի ձայների քանակը, սակայն չեն հավաքել սույն հոդվածով նախատեսված անհրաժեշտ ձայների քանակը, և եթե այդ որոշումն ուղղված է ընդհանուր բաժնային սեփականության պահպանմանը կամ բխում է շինության բոլոր սեփականատերերի շահերից, ապա նախաձեռնողներն իրավունք ունեն հարցը լուծելու դատական կարգով:

12. Ժողովի որոշումների փոփոխությունների համաձայնությունները կատարվում են ձայների նույն հարաբերակցությամբ, ինչ որոշումների ընդունումը:

13. Սեփականատերն ընդհանուր ժողովի որոշումը կարող է վիճարկել դատական կարգով: Ժողովի հրավիրման օրվա, ժամի և վայրի մասին պատշաճ ծանուցված սեփականատերը չի կարող պահանջել անվավեր ճանաչել ժողովի ընդունած որոշումը` անկախ ժողովին իր չմասնակցելու կամ չքվեարկելու պատճառներից:»:

Փոփոխվել է նաև օրենքի 31-րդ հոդվածը, որով սահմանված են բազմաբնակարան շենքի կառավարման և պահպանման բնագավառում պետական կամ համայնքային աջակցության հիմնական ուղղությունները։

1. Բազմաբնակարան շենքի կառավարման և պահպանման բնագավառում պետական (համայնքային) աջակցության հիմնական ուղղություններն են`

ա) իրավական բարենպաստ դաշտի ձևավորումը.

բ) ֆինանսական և ներդրումային աջակցությունը, երաշխիքների տրամադրումը և անձանց կյանքին, առողջությանը, գույքին կամ շրջակա միջավայրին սպառնացող վտանգի վերացմանն ուղղված նպատակային ծրագրերի մշակումը.

գ) օտարերկրյա պետությունների և միջազգային կազմակերպությունների օժանդակությամբ բնագավառում դրամաշնորհային և ներդրումային ծրագրերի իրականացմանը նպաստելը.

դ) նորարարական գործունեության և ժամանակակից տեխնոլոգիաների, բազմաբնակարան շենքերի անձնագրավորման և տեղեկատվական համակարգերի ներդրմանը նպաստելը.

ե) ինստիտուցիոնալ համակարգի և ենթակառուցվածքների ստեղծմանն ու զարգացմանը նպաստելը.

զ) կադրերի պատրաստման և վերապատրաստման համակարգի ձևավորմանը նպաստելը.

է) վիճակագրական հաշվետվությունների և հաշվապահական հաշվառման պարզեցված համակարգերի ստեղծումը.

ը) տեղեկատվական ու խորհրդատվական օժանդակությունը, բնագավառում իրականացվող բարեփոխումների հանրային իրազեկումը:

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասի «բ» կետում նշված աջակցության ծրագրերը կարող են իրականացվել միայն բազմաբնակարան շենքի շինությունների սեփականատերերի պարտադիր մասնակցության պայմանով:

3. Սույն հոդվածի 1-ին մասի «բ» կետում նշված նպատակային ծրագրերի իրականացման պայմանները, առանձնահատկությունները, կարգը, այդ ծրագրերի ֆինանսավորմանը պետության (համայնքի), ինչպես նաև շենքի շինությունների սեփականատերերի մասնակցության չափը և եղանակը պետական նպատակային ծրագրերի դեպքում սահմանում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը, իսկ համայնքային նպատակային ծրագրերի դեպքում` համայնքի ավագանին:

4. Սույն հոդվածի 1-ին մասի «բ» կետում նշված նպատակային ծրագրերի շրջանակներում կատարված բարելավումները պետական կամ տեղական ինքնակառավարման մարմինների համար ընդհանուր բաժնային սեփականության նկատմամբ սեփականության իրավունք չեն առաջացնում, բացառությամբ այն դեպքերի, երբ Հայաստանի Հանրապետությունը կամ համայնքը հանդիսանում է բազմաբնակարան շենքի շինության սեփականատեր:»: