«Բարձունքը մերն ա կամանդի՛ր, բարձունքը մերն ա, Սարմենը չկա…»․ 2020 թվականի սեպտեմբերի 27-ին Արդրբեջանի կողմից Արցախի դեմ սանձազերծված պատերազմից օրեր անց, համացանցը ողողվեց վերը նշված խոսքերով:

Սարմեն Այվազյանը կյանքի գնով պաշտպանել էր Վարանդայի 117-րդ դիրքը, որն օկուպացված է թշնամու կողմից:

«Թաղումից երևի մի շաբաթ էր անցել, Ֆեյսբուքում կարդացի, հետո զանգել ենք տեղի հրամանատարությանը, ասացին՝ Սարմենը նռնակ է նետել խրամատների մեջ ու այնտեղ խփել են իրեն։ Հետո, իր ընկերներն են այդ պատմությունը պատմել»,-պատմում է Սարմենի հայրը՝ Սամվել Այվազյանը։

Սարմենը բանակ է զորակոչվել 2019 թվականի դեկտեմբերի 18-ին, ծառայել է Հադրութի շրջանում:

Հայրը պատմում է, որ ինքը ևս մասնակցել է պատերազմին։

«Ինձ, որպես ՄՈԲ, տարան Վայքի դիրքեր, հետո՝ հոկտեմբերի 4-ին, տարան Ջրական։ Սարմենը, որ իմացավ, ասաց՝ քեզ խի են բերել, ես ստեղ եմ»,-պատմում է հայրը։

Վայոց ձորի մարզի Մալիշկայի թիվ 1 միջնակարգ դպրոցի այն դասարանը, որտեղ սովորել է Սարմեն Այվազյանը, անվանակոչվել է նրա անունով։ Դա Սարմենի վերջին խնդրանքն է եղել իր ուսուցչին՝ Տաթևիկ Հովսեփյանին։

«Ասաց՝ խոստացեք, որ ինձ մի բան պատահի՝ մեր դասարանը իմ անունով կկոչեք։ Միջոցառում կազմակերպեցինք և հանդիսավոր կերպով Սարմենի դասարանը բացվեց՝ իր նման համեստ ու գեղեցիկ»,-նշում է դասղեկը։

Սարմեն Սամվելի Այվազյանը ծնվել է 2001 թվականի հոկտեմբերի 1-ին։ Հայրենիքի պաշտպանության համար մղվող մարտերում զոհվել է 2020 թվականի հոկտեմբերի 5-ին։

Մանրամասները՝ տեսանյութում։