Բռնության պատճառների մեջ էական դեր են կատարում անգիտակցական, հոգեբանական երևույթները:

Ի՞նչն է անձին մղում բռնության:

Բռնության մղող հոգեբանական պատճառները տարբեր են. դրանցից կարելի է նշել, օրինակ, անձի չգիտակցված վախը մահվան հանդեպ, տագնապայնությունը, ֆրուստրացիան և այլն:

Որո՞նք են բռնությամբ կատարվող հանցագործությունները:

Թվարկենք դրանցից մի քանիսը` սպանություն, խոշտանգում, ծեծ, բռնաբարություն, կողոպուտ, շորթում և այլն:

«Ինչպես ակնհայտ երևում է, վերը նշված հանցագործությունների մի մասը շահադիտական են իրենց բնույթով(շորթում, կողոպուտ), իսկ մյուս մասը` ոչ»,-այս մասին Իրավաբան.net-ին հայտնում է ՀԵԻԱ իրավաբան Գոհար Կոստանյանը:

Իրավաբանի խոսքով` կրիմինալոգիայում նույնիսկ տարածված է այն տեսակետը, որ բռնությամբ կատարվող հանցագործությունները բաժանվում են երկու տեսակի`

· հանցագործություններ, որոնցում բռնությունը գործադրվում է որպես նպատակին հասնելու միջոց, օրինակ` շորթումը.

· հանցագործություններ, որոնցում բռնությունը գործադրվում է հանուն բռնության, այսինքն` հանցավորը բավարարվածություն է ստանում բռնության գործադրմամբ: Այս դեպքում հենց բռնության գործադրումն է հանցագործի նպատակը:

Պետք է նկատի ունենալ, որ անգամ բռնության մոտիվացիայով կատարվող հանցագործությունները շատ հաճախ այլ` ավելի խորը նպատակ են հետապնդում: Դրանք կարող են լինել անձի հոգեբանական, անգիտակցական պրոբլեմները լուծելու միջոց:

Ամերիկյան կրիմինոլոգները պարզել են, որ բռնաբարությունների մոտ 70 տոկոսն ագրեսիայի ակտ են, ոչ թե սեռական պահանջմունքի բավարարման միջոց: Ավազակությունների կամ շորթումների ժամանակ ոչ հազվադեպ տեղի ունեցող դաժան սպանությունները վկայում են այն մասին, որ դրանք նույնպես կարող են ագրեսիայի դրսևորում լինել:

Իրավաբան.net