«Սեքյուրիթի դրիմ» սահմանափակ պատասխանատվությամբ ընկերությունն իրականացնում է տեխնիկական աջակցություն և վերջ: Վստահեցնում են ՍՊԸ-ի ներկայացուցիչները: Նրանց խոսքերով՝ հանրության շրջանում սխալ կարծիք կա, որ ընկերությունը նաև տուգանում է վարորդներին, սակայն այն վարչական իրավախախտման նախագիծ մշակողն է, որը հետագայում փոխանցվում է ՃՈ-ին:
Տարածված մի շարք լուրերի, եկամուտների և մյուս հարցերի շուրջ զրուցել ենք «Սեքյուրիթի դրիմ»-ի տնօրեն Կարեն Կարապետյանի և ընկերության իրավաբան, փաստաբան Արամ Ղլեչյանի հետ:
Ինչո՞ւ որոշեցիք բաց դռների օր կազմակերպել:
Կարեն Կարապետյան – Մենք շատ ուշադիր հետևում ենք ինչ է կատարվում սոցիալական ցանցերում և թերթերում, զգում ենք, որ կա սխալ ընկալում «Սեքյուրիթի դրիմ»-ի դերի հետ կապված, մարդիկ կարծում են, թե որոշումը կայացնում է «Սեքյուրիթի դրիմ»-ը, մենք ոչ թե որոշում կայացնող ենք, այն որոշման նախագիծ կազմողը, որոշում ընդունողը ՃՈ-ն է:
Արամ Ղլեչյան
Արամ Ղլեչյան – «Սեքյուրիթի դրիմն» իրականացնում է տեխնիկական աջակցություն, այն սպասարկում է շահագործում այն տեխնիկան միջոցները, որոնցով հայտնաբերվում են խախտումները: Ինքնուրույն կազմակերպությունը հանդես չի գալիս վարորդ-երթևեկության մասնակից-ճանապարհային ոստիկանություն հարաբերություններում: Ինքնուրույնաբար մենք որևէ դատական գործընթացի չենք մասնակցում: Ճիշտ է, շատ է քննարկվում «Սեքյուրիթի դրիմ»-ի անունը, սակայն այն աջակցություն ցուցաբերող կազմակերպություն է: Գործընթացն այսպես է՝ հավաքվում է որոշակի տեղեկատվություն օպերատորների կողմից, տեսանյութի տեսքով և մի բլոկից փոխանցվում են մյուսին, ինչո՞ւ է մի քանի աստիճան ստեղծված: Նպատակը հետևյալն է՝ եթե պայմանական համարենք, որ օպերատորը իր եղբորն է տեսել, կարող է գայթակղություն առաջանա ու չարձանագրի խախտումը, սակայն օպերատորը չի տեսնում, նրա մոտ ֆիզիկապես բացառված է հնարավորությունը՝ տեսնելու՝ ով է երթևեկության մասնակիցը, ով է կատարում խախտումը: Մյուս բլոկը, որին մենք պայմանական համարում ենք արձանագրողներ, նրանք այդ տեսանյութը դիտարկում են և համոզվում, որ կա խախտման հատկանիշներ առերևույթ, դրանից հետո ներառվում են տվյալները: Այս փաստաթուղթը պայմանականորեն անվանենք վարչական ակտի նախագիծ: Այն ներկայացվում է ճանապարհային ոստիկանությանը: ՃՈ-ն արդեն համապատասխան իրավական գնահատական է տալիս: Այդ փուլերը միտումնավոր տարանջատված են իրարից, որ որևէ անձ չկարողանա գործընթացի վրա ազդեցություն ունենալ: Վարչարարության որևէ էլեմենտ «Սեքյուրիթի դրիմ»-ի գործելաոճում չկա:
Ի՞նչ չափանիշներով եք ընտրում ձեր աշխատակիցներին:
Կարեն Կարապետյան
Կարեն Կարապետյան – Նախ նրանք պետք է իմանան ճանապարհային երթևեկության կանոնները, մենք նրանց տալիս ենք կանոները, որ սովորեն և գան պատասխանեն: 40 հարցից է կազմված հարցաշարը, բոլոր հարցերը պետք է պատասխանեն: Նրանք, որ եկան նստեցին միանգամից չեն աշխատում, պետք է անցնեն փորձաշրջան: Երեք ամսվա ընթացքում նրանք անցնում են ատեստացիա, ամեն տարի հանձնում որակավորման քննության, մենք համոզվում ենք, որ նա ամենը սովորել է ու տիրապետում է, նոր մնում է աշխատանքի:
Խոսենք հենց տեխնիկական հարցերից, դուք տեղադրում եք արագաչափեր: Դրանք պետք է ստուգման պրոցես անցնեն: Ի՞նչ փուլերով է իրականացվում, որ համապատասխանեն:
Արամ Ղլեչյան – Արագաչափերը տարին մեկ ստուգաչափվում են, և միայն ստուգաչափված արագաչափերն են օգտագործվում:
Վերջերս դեպք արձանագրվեց, երբ վարորդը վնասել ու շարքից հանել էր արագաչափը: Նման իրավիճակներ հաճախ են լինում:
Արամ Ղլեչյան – Առ այսօր երկու կամ երեք դեպք կհիշեմ: Ափսոս, որ այդպես են արձագանքում վարորդները: Բոլոր դեպքերում, իրենց խախտումներն արձանագրող սարքը, որևէ մեղք չունի, որ իրենք խախտում են կատարել:
Խոսենք բացահայտումներից, ոստիկանությունից հաճախ են ասում, որ տեսախցիկների կամ արագաչափերի միջոցով հանցագործության դեպքեր են բացահայտվում:
Արամ Ղլեչյան – Ընդհանրապես եթե վերցնենք, ապա այս սարքերի միջոցով շատ դեպքեր են բացահայտվել: Չմոռանանք, որ դա Հայաստանի Հանրապետության, ՃՈ-ի սեփականությունն է: Եթե ոստիկանությունն այդ սարքերով կարողանում է բացահայտել որոշ հանցագործություններ, իրականում, դրանում մեր արժանիքը չկա: Պարզապես մենք ժամանակին և ճիշտ սպասարկում ենք իրականացնում, որ այդ սարքավորումները գործեն անխափան:
Հասարակության շրջանում դժգոհություններ կան հատկապես քառօրյա պատերազմից հետո, թե ինչո՞ւ են բազմաթիվ տեսախցիկներ տեղադրված Երևանում, երբ առաջնագծում դրանց կարիքն ավելի շատ է զգացվում: Հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ դուք տեխնիկական կողմն եք ապահովում, արդյոք նման նախաձեռնություն չկա՞ ու ինչպե՞ս եք վերաբերում այդ քննադատություններին:
Կարեն Կարապետյան – Մենք նախաձեռնող կողմ չենք կարող լինել, կա պատվիրատու՝ ՊՆ-ն ու այն պետք է պահանջ ներկայացնի, մենք այս պահին իրականացնում ենք ՃՈ-ի պատվերը: Եթե լինի պահանջ, պետք է հայտարարվի մրցույթ և գտնվի համապատասխան լուծումներ: Ես չեմ հասկանում այդ քննադատությունները, որ մենք պետք է զբաղվենք սահմանի դիտարկմամբ:
Արամ Ղլեչյան – Իրականում մի փոքր անլուրջ է ստացվում, եթե իրավաբանական անձը, տվյալ դեպքում՝ «Սեքյուրիթի դրիմ»-ը փորձի նախաձեռնություն ցուցաբերել:
Խախտումներից առաջացած գումարը գնում է արտաբյուջե, ո՞ր մասն է հասնում «Սեքյուրիթի դրիմ»-ին:
Արամ Ղլեչյան – «Սեքյուրիթի դրիմ»-ը մատուցում է ծառայություններ, բնականաբար դրանց դիմաց պետք է վարձատրվի: Գործում է «70-30» ձևաչափը, սակայն այն չի ենթադրում, որ անվերապահորեն 70 տոկոսը «Սեքյուրիթի դրիմ»-ն է: Ընդամենը պայմանագրային գործընթաց է՝ ՀՀ-ն՝ ՃՈ-ն, գնման պատվեր տալով, մասնակցին առաջարկել է, որ հաղթելու դեպքում պարտավոր է գնել 9.8 միլիոն եվրոյի գույք, այդ գույքը պետք է որպես սեփականություն հանձնվի ՀՀ-ին, հետագայում ընկերությունը շահագործեի ու սպասարկում իրականացնի, երկրորդը՝ 5 տարին մեկ պարտավորվում է ընկերությունը արդիականացնել այդ համակարգը: Սա սովորական քաղաքացիական իրավահարաբերությունների շրջանակներից դուրս, քանի որ պայմանն այսպիսին էր՝ ես քեզ կփոխհատուցեմ գումարը ոչ թե հենց հիմա, այլ հետագայում՝ այդ նույն համակարգի միջոցով արձանագրված խախտումներով գանձված գումարների 70 տոկոսից, ոչ թե 70 տոկոսը: Եթե 70 տոկոսը չբավարարեց, տարիների ընթացքում պետք է կամաց-կամաց այդ գումարը վճարվեր: 2013թ. դրությամբ այդ կատարված ներդրումը՝ 9.8 միլիոն եվրոյին համարժեք գումարը, 5 միլիարդ մի քանի միլիոն դրամը, վարչական իրավախախտումների գումարներից «Սեքյուրիթի դրիմ»-ն արդեն ստացվել է: Այդ գործընթացը անկախ մեր կամքից է տեղի ունեցել: Եթե այդ խախտումները չլիներ, մենք կարող էինք տասնյակ տարիներ հետո ստանալ, սա էլ համարենք բիզնես ընկերության ռիսկը: Այդ գումարը մարելուց հետո հաշվարկները կատարվում են հետևյալ տրամաբանությամբ՝ 50 տոկոսից, այսինքն՝ նվազեցվեց, 50 տոկոսից մեզ վճարում են այս համակարգի պահպանության հետ կապված ծախսերը:
Վերջերս հաճախ եմ տեսնում մեքենաներ, որոնց վարորդները միտումնավոր փակում են հետևի համարանիշի որևէ հատված: Այս դեպքեր, բնականաբար հանդիպել եք ու ինչպե՞ս եք պայքարում:
Կարեն Կարապետյան – Մենք ևս տեսնում ենք նման խնդիրներ, մենք դիմում ենք ՃՈ-ին՝ նշելով, այս վայրում, մեքենա ենք տեսնում, որը ծածկել է իր համարանիշները, նրանք արձագանքում են, գնում են վայրը ու համապատասխան արձանագրություն կազմում: Շեշտեմ, որ մենք անմիջապես ենք արձագանքում: Նրանք որպես կանոն սխալ տեղ են կանգնում՝ լավ իմանալով այդ մասին և հատուկ փակում են համարանիշը, երբ նստում է պատվիրատուն, նրանք մի փոքր առաջ են գնում, բացում են, մենք այդ պահին արդեն արձանագրում ենք խախտումը:
Արամ Ղլեչյան – Բնականաբար գիտեք, որ այդ համարանիշները հանելը, թաքցնելը ևս վարչական իրավախախտում է, դրանք ևս պատշաճ ընթացակարգով հանձնվում են ՃՈ-ին:
Հեղինակ՝ Գևորգ Թոսունյան
