Իրավաբան.net-ի տոնական հարցերին պատասխանում է ՀՀ վերաքննիչ դատարանի դատավոր Արսեն Մկրտչյանը:
-Ինչո՞վ առանձնացավ 2017 թվականը, ի՞նչ ձեռքբերումներ ունեցանք այս տարի: Կայի՞ն բացթողումներ:
-Ձեռքբերումն այն է, որ աշխատանքային գործընթացները շատ նորմալ հունով ընթացան, ձեռքբերում էր նաև այն, որ հնարավորություն ունեցա մասնակցել, ներգրավվել օրենսդրական աշխատանքներում: Բացթողումների դեպքում հատուկ շեշտադրումներ չեմ անում:
-Այս տարի, ըստ Ձեզ, ո՞վ էր իր պրոֆեսիոնալիզմով աչքի ընկած մասնագետը:
-Որևէ մասնագետի անուն հնչեցնելը ընդունելի չեմ համարի: Ինձ համար շատ հաճելի նորություն էր այն, որ մեր մասնագետները բավականին ակտիվ մասնակցություն ունեցան նախագծային փուլում գտնվող օրենքների քննարկմանը: Դա ինձ համար նորություն էր և հաճելի նորություն էր: Ես միշտ կարևորել եմ, եթե օրենքի վերաբերյալ ասելիք կա, ապա պետք է դա ասել նախագծային փուլում, ինչը միայնումիայն կօգնի ունենալ լավ օրենք: Եթե շարունակվի ձևավորվել այս մշակույթը, մեզ մոտ կձևավորի հարգանքի մթնոլորտ օրենքի հանդեպ:
Նախկինում, եթե կհիշում եք, օրենքն ընդունվում էր, հետո սկսում էին քննադատել այդ օրենքը, ինչը հարիր չէ իրավական պետությանը: Շատ ուրախ եմ, ողջունեմ իմ գործընկերներին, որ ակտիվ դիրք են ունենում, ներկայացնում են առաջարկներ նախագծերի վերաբերյալ:
-Հանդիպե՞լ եք զավեշտալի դեպքերի (դատական գործերի, դատական կամ իրավական ակտեր) :
-Կդժվարանամ հիշել որևէ մեկը: Դեպքերը, տպավորությունները շատ են, սակայն դժվար է դրանք գնահատել որպես զավեշտալի:
-Ի՞նչ կլիներ, եթե Ձմեռ պապը լիներ իրավաբան, ի՞նչ պաշտոն կտայիք նրան:
-Խեղճ Ձմեռ պապիկ 🙂 Ինքնին հետաքրքիր է Ձմեռ պապիկ և իրավաբան համադրությունը: Գուցե մտածել եք այդ մասին, որ իրավաբանները հասարակությանը կամ նրան դիմողին ինչ-որ մի բանով օժանդակող, տվող խորհուրդ ունեն: Ակնակալիքը իրավաբանից դրական արդյունքի հասնելն է:
– Ինչպե՞ս, ու՞մ հետ եք նշում Ամանորի և Սուրբ ծննդյան տոները:
Տանը, իմ ընտանիքի, ծնողների, երեխաների հետ միասին: Այս տարի որոշել ենք հնարավորության դեպքում Հայաստանում շրջել, եթե ձմեռային եղանակը փույլ կտա, և ամանորյա եռուզեռից մի քիչ հեռու լինել:
– Ի՞նչ ակնկալիքներ կան 2018-ից:
-Ես շատ կուզեի, որ դրականի մասին խոսելու և դեպքի լավը ձգելու մեր մշակույթը զարգանա: Ամեն մեկս մեր տեղում մեր աշխատանքը լավ կատարենք՝ լավ Հայաստան, լավ արդարադատություն ունենալու համար: Եթե մենք դեպի լավը ձգտենք և դրական ցույց տանք, դեպքի լավ Հայաստան ունենալու ուղիները կկրճատենք:
-Դուք, Ձեր երեխաները ի՞նչ եք խնդրել Ձմեռ պապիկից:
-Բալիկների ակնկալիքները տարբեր են առանձին դեպքերում: Մի հետաքրքիր դեպք հիշեմ. փոքր աղջիկս մի անգամ երբ նամակ էր գրում Ձմեռ պապիկին, դժվարություններ ուներ, ինձ հարցրեց, թե ինչ կարելի է Ձմեռ պապիկից խնդրել: Ես այդ փաստը որոշեցի օգտագործել և ցույց տալ, որ իրերն այդքան էլ կարևոր չեն, ասացի, որ կարելի է խնդրել՝ առողջ լինել, խաղաղություն լինի, և նման օրինակներ բերեցի: Եվ շատ հետաքրքիր հանդիմանություն ստացա. ասաց՝ ես Ձմեռ պապիկին եմ նամակ գրում, ոչ թե Աստված պապիկին 🙂
Այնպես որ, Ձմեռ պապիկից ակնկալիքները իրային արտահայտություն ունեն, ամեն մեկը մի բան ցանկանում է: Մեծ երեխաները արդեն դուրս են եկել Ձմեռ պապիկին նամակ գրելու տարիքից: Սակայն միմյանց նվերներ անելու ավանդույթը մեր ընտանիքում պահպանել ենք:
