Իրավաբան Տիգրան Եգորյանը ֆեյսբուքյան իր էջում անդրադարձել է կառավարության կողմից առաջադրված Սահամանադրական դատավորի թեկնածու Վահրամ Ավետիսյանի կենսագրական որոշ տվյալների, ինչի մասին նշում է․

«Եվ դարձյալ ՍԴ դատավորի նոր թեկնածու Վահրամ Դավթի Ավետիսյանի, մասնավորապես` նրա մասնագիտական և բարոյական հատկանիշների մասին.

Անցած օրերին շատ խոսվեց այս թեկնածուի հոր գործունեությամբ պայմանավորված նրա բարձր դատական պաշտոն զբաղեցնելու կարողության և թույլատրելիության հարցերի մասին: Իհարկե, եղան մարդիկ, որոնք այդպես էլ կարծես չհասկացան, թե այդ հարցն ինչ կերպ է փոխկապակցված թեկնածուի անձնական, բարոյական արժեքների հետ։

Ինչևէ, եթե վերոհիշյալ թեման համարենք բավարար քննարկված և այդ կապակցությամբ թեկնածուին ներկայացման ենթակա հարցերը բավարար հստակ ձևակերպված և անցնենք հենց թեկնածուի գործունեությանն ու կյանքի ընթացքում կայացրած որոշումներին, ապա, անկեղծ ասած, դժվար է կողմնորոշվե,լ թե որն է ավելի մեծ խնդիր հիշյալ թեկնածուի բարոյականության և արժեքային համակարգի տեսանկյունից։

Ասեմ, որ այժմ բարձրացնում եմ միայն այս խնդիրը, քանի որ մյուսները բարձրաձայնելու հարցը բավական բարդ է և անկախ թեկնածուի արժեքային համակարգից, բանական մարդու համար բարդ է խոսել նման հարցերից։ Իհարկե, լավագույն տարբերակը կլիներ եթե «պրոֆեսորին» բավարարեր նվազագույն տրամաբանությունը չստիպելու նման հարցեր արծարծելու, չնայած կարծես այդպիսի հույսերն անհիմն են։

Այսպես․

Թեկնածուի կենսագրական տվյալներից տեղեկանում ենք, որ 2008-2009թթ․ նա ՀՀ գլխավոր դատախազությունում զբաղեցրել է տարբեր պաշտոններ։

Դատական իշխանության Datalex.am կոչվող տեղեկատվական կայքում հասանելի է գործ թիվ N: ԿԴ/0349/02/11-ը, որով կայացված դատական ակտից տեղեկանում ենք, որ 2011թ. Վահրամ Ավետիսյանը դիմել է դատարան և հայտնել, որ ոմն Հրաչյա Ավետիսյանի հետ 2009թ. կնքել է անշարժ գույքի առուվաճառքի մի քանի պայմանագիր և որ նշված պայմանագրերի կնքման պատճառ է հանդիսացել այն, որ ինքը հիշյալ գույքը տվել է վարձակալության, որը կարող էր դիտվել որպես նրա կողմից ձեռնարկատիրական գործունեության ծավալում, ինչը ՈՒՇԱԴԻՐ որպես դատախազության աշխատակցի` օրենքով արգելված է եղել հայցվորին և որ ինքը Հրաչյա Ավետիսյանին գույքի նկատմամբ սեփականության իրավունքը փոխանցելու որևէ մտադրություն չի ունեցել և գործարքի կնքումից հետո մինչ հայցի ներկայացման օրը շարունակել է իրականացնել նշված անշարժ գույքի սեփականատիրոջ բոլոր իրավազորությունները:

Ինչ է ստացվում. Սահմանադրական դատարանի դատավորի թեկնածու Վահրամ Ավետիսյանը, լինելով դատախազության աշխատակից և գիտակցելով, որ այդ պաշտոնում չի կարող զբաղվել ձեռնարկատիրական գործունեությամբ (վարձակալության հանձնել գույք և ստանալ եկամուտներ), օրենքով նախատեսված սահմանափակումները շրջանցելու նպատակով կնքել է կեղծ առուվաճառքի պայմանագիր, ինչի շնորհիվ հնարավորություն է ստացել փաստացի իրականացնելու օրենքով արգելված ձեռնարկատիրական գործունեությունը և դրանից ստանալու եկամուտ, ինչը բացի այն որ օրենքի խախտում է (շատ կոնկրետ կոռուպցիոն դրսևորում է), նաև շատ կոնկրետ նկարագիր է անձի բարոյական, անձնական հատկանիշների։
Բայց սա դեռ ամենը չէ․
Քանի որ թեկնածուն «բարձրակարգ իրավաբան» էր, այդ ժամանակ արդեն մի քանի տարի իրավաբանական գիտությունների թեկնածու, որոշել է գործի դնել իր մասնագիտական ծանրակշիռ գիտելիքներն ու հմտությունները և դիմել է դատարան՝ փաստորեն ինքնախոստովանական ցուցմունքով հանդես գալով: Բայց այս ճանապարհն իհարկե ըստ ամենայնի ընտրվել է հարկային պարտավորություններից խուսափելու նպատակով։

Կարծում եմ, որ նոր երևան եկած այս հանգամանքների լույսի ներքո անելիք ունեն բոլորը.

1. Կառավարությունը պետք է շտկի իր սխալը և ազատի Ազգային ժողովին այս և այլ հարցերի կապակցությամբ քննարկումներ կազմակերպելուց և դեմ քվեարկելուց:

2. Եթե Կառավարությունը չուզենա կամ չկարողանա շտկել իր սխալը, Ազգային ժողովը պետք է ամենայն մանրամասնությամբ քննարկման առարկա դարձնի այս և դեռ այլ հարցեր և դեմ քվեարկի այս անձի թեկնածությանը:

3. Սրան պետք է հետևեն կոնկրետ հրաժարական/հրաժարականներ այն անձի/անձանց, որոնք կանգնած են այս առաջադրման հետևում:

4. ՀՀ պետեկամուտների կոմիտեն պետք է ստուգի, թե արդյոք այս անձը հիշյալ գույքից ստացված եկամուտներից կատարել է իր հարկային պարտավորությունները:

5. Իրավապահները պետք է գործ հարուցեն և բազմակողմանի քննություն իրականացնեն այս փաստերով (կամ վաղեմության ժամկետի հիմքով «թեկնածուի» առարկության բացակայության պայմաններում, գործը կարճվի):

Սա է մեզ բարոյականության և ժողովրդավարության բարձր արժեքներին համահունչ ապրելու վերաբերյալ խրատող «դոկտորի և պրոֆեսորի» արժեքային պատկերի մի մասը։ ԱՌԱՅԺՄ․․․»։