ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության պատգամավոր Աննա Մկրտչյանը գրում է. «Մինչև երեկ մտածում էի, որ նիկոլական հատակը տեսել եմ ու արդեն վեր բարձրանալու ժամանակն է։ Այն էլ պարզվեց՝ դեռ այդ հատակում տեսնելու բան կա։

Այդ հատակում, օրինակ՝ դպրոցի տնօրեն կա, որը իր դպրոցում ուսանող անչափահասներին կարող է դպրոցից հանել և ուղարկել մայթեզրում հայկական դրոշներով զբոսնող երիտասարդների «վրա»՝ փաստացի երիտասարդների ներգրավմամբ կազմակերպելով ծեծկռտուք։

Զզվելի տեսարան է, երբ դպրոցի տնօրենը վրեժ է լուծում հայրենիք ու պետություն ունենալու համար պայքարող դեռահասներից։

Երեկ, հենց այդպես է վարվել Մանուկ Աբեղյանի անվան թիվ 3 դպրոցի տնօրեն Անահիտ Խաչատրյանը։

Ողբերգություն է, երբ հայրենիք ունենալուն դեմ է դպրոցի տնօրեն աշխատող Անահիտ Խաչատրյանը։

Ոչ միայն դեմ է, այլև դեռահաս տղաների ապագան կործանելու, երիտասարդների ճակատագիրը խեղելու համար գնացել է ամենաստոր քայլերին։ Ստելով, փողոցում քայլող երիտասարդների ծեծը վայելելով մինչև օրվա վերջ փորձել է վրեժ լուծել հայրենատեր երիտասարդներից։

Անահիտ Խաչատրյան, մենք հայրենիք ունենալու ենք։ Մեր երիտասարդները մենակ չեն մնալու։ Դուք հիշվելու եք և դրանից բխող բոլոր հետևանքներով։

Առայժմ, Ձեր ֆունկցիան Ձեզ բաժին հասած աթոռին նստել են (կամ, ինչպես կասեր Ձեր Նիկոլը՝ վերընգեք տեղներդ), առանց ավելորդ ջանասիրություն ցուցաբերելու»։