Ազգային ժողովի պատգամավոր Ռուստամ Բաքոյանը առաջարկում է փոփոխություններ կատարել Ընտանեկան օրենսգրքում։
Iravaban.net-ի փոխանցմամբ՝ գործող կարգավորմամբ՝ ամուսնության կնքման համար անհրաժեշտ են ամուսնացող տղամարդու և կնոջ փոխադարձ կամավոր համաձայնությունը և նրանց ամուսնական` տասնութ տարեկան տարիքի հասնելը։
Անձը կարող է ամուսնանալ նաև 17 տարեկանում, եթե առկա է նրա ծնողների, որդեգրողների կամ հոգաբարձուի համաձայնությունը: Անձը կարող է ամուսնանալ նաև 16 տարեկանում, եթե առկա է նրա ծնողների, որդեգրողների կամ հոգաբարձուի համաձայնությունը, և ամուսնացող մյուս անձը առնվազն 18 տարեկան է:
Նախագծով առաջարկվում է բացառել մինչև 18-ը տարեկանը կնոջ և տղամարդու ամուսնությունը․
«Ամուսնության տարիքային շեմի բարձրացման արդյունքում առավել խիստ մոտեցմամբ պայմանավորված որպես այդպիսին հնարավոր կլինի բացառել վաղամուսնությունները»:
Հիմնավորման մեջ նշվում է, որ առաջարկվող իմպերատիվ կարգավորման նպատակը վաղամուսնությունների բացառումն է․ «Այնուամենայնիվ օրենքով սահմանելով ավելի բարձր տարիքային շեմ՝ էականորեն սահմանափակվում են երեխաների օրինական կերպով ամուսնանալու հնարավորությունները»:
Նշվում է, որ ներկայացվող փոփոխությունները հնարավորություն կտան Հայաստանի Հանրապետության իրավասու մարմիններին առավել արդյունավետ կերպով իրականացնել երեխաների կրթական, առողջապահական պետական վերաբերելի քաղաքականությունը, իսկ վերջնարդյունքում հնարավոր կլինի առավել արդյունավետորեն ապահովել հասուն, գիտակից և առողջ քաղաքացու սահմանադրորեն հռչակված ամուսնանալու ազատությունը:
«Վաղամուսնությունը կարող է երկարաժամկետ բացասական հետեւանքներ ունենալ՝ ներառյալ սոցիալական մեկուսացումը, ընտանեկան բռնությունը եւ ծննդաբերության հետ կապված բարդությունները՝ պայմանավորված անչափահաս կնոջ թերզարգացած օրգանիզմով: Պատանի առաջնածին կինը մանկաբարձական տեսանկյունից գտնվում է ռիսկի խմբում:
Վաղ հղիությունը եւ ծննդաբերությունն ավելի բարդացած ընթացք են ունենում, դրանք էնդոկրին, ոսկրային, մկանային եւ օրգանիզմի ադապտացման համակարգերի ոչ բավարար զարգացման, օրգանիզմի ֆիզիոլոգիական իմաստով հղիության անպատրաստվածության արդյունք են: Վաղ սեռական կյանքը եւ վաղ հղիությունները, ոչ բավարար գիտելիքները սեռական կյանքի եւ սեռավարակների վերաբերյալ բացասական հետեւանքներ են ունենում կնոջ հետագա գինեկոլոգիական եւ վերարտադրողական առողջության վրա: Առողջապահական տեսանկյունից կարեւոր է գնահատել վաղ ծննդաբերությունների բացասական ազդեցությունները նաեւ մանկան վրա՝ նրա ճիշտ եւ լիարժեք խնամքն ապահովելու նպատակով՝ հաշվի առնելով երեխայի լավագույն շահը: Հետազոտությունները փաստում են, որ մանկական մահացությունների ցուցանիշներն ավելի բարձր են կրթական ցածր ցենզ ունեցող մայրերի մոտ: Դեռահասը, զրկվելով պարտադիր կրթության իրավունքից, միաժամանակ վտանգում է ոչ միայն իր, այլ նաեւ իր երեխայի առողջությունը:
Ըստ ՀՀ ԱԺ փորձագիտական և վերլուծական վարչության օրենսդրական մոնիտորինգի և տեղեկատվական բաժնի կողմից տրված տեղեկատվության՝ մինչև 18 տարին լրացած և ամուսնացած մայրերի ծնունդների թիվը ըստ տարիների ունի հետևյալ պատկերը՝
2018թ.-18,
2019թ.-19,
2020թ.-13,
2021թ.-24,
2022թ.-18,
2023թ.-22։
2018 թվականից 2022 թվականն ընկած ժամանակահատվածում մայրանալու միջին տարիքը 27.3-ից դարձել է 28.7»,-նշվում է հիմնավորման մեջ:
