ՀՀ քաղաքացիական օրենսգիրքը իրավունք է տալիս, որպես տնտեսական ընկերության տեսակներ ունենալ «Դուստր» և «Կախյալ» ընկերությունները:
Համաձայն ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 75-րդ հոդվածի՝
Դուստր տնտեսական ընկերություն է համարվում այնպիսի ընկերությունը, որի կանոնադրական կապիտալում այլ /հիմնական/ ընկերությունը կամ ընկերակցությունն ունի գերակշռող մասնաբաժին և նրանց միջև կնքված պայմանագրին համաձայն հնարավորություն ունի կանխորոշելու նման ընկերության որոշումները:
Դուստր ընկերությունը պատասխանատվություն չի կրում հիմնական ընկերության պարտքերի համար:
Հիմնական ընկերությունը, որն իրավունք ունի պարտադիր ցուցումներ տալու դուստր ընկերությանը, նրա հետ համապարտ պատասխանատվություն է կրում իր ցուցումների համաձայն կնքված գործարքների կատարման համար:
Հիմնական ընկերության մեղքով դուստր ընկերության սնանկության դեպքում հիմնական ընկերությունը կամ ընկերակցությունը սուբսիդար պատասխանատվություն է կրում նրա պարտքերի համար:
Ինչպես կարելի է նկատել, բոլոր դեպքերում դուստր ընկերության պարտավորությունների համար հիմնական ընկերության պատասխանատվությունն առաջանում է այն դեպքում միայն, երբ դա առաջացել է նրա մեղքով:
Այսպիսով, որպեսզի ընկերությունը հիմնական ընկերության կամ նկերակցության հանդեպ ճանաչվի ուստր, հիմնական ընկերությունը կամ ընկերակցությունը պետք է կարողանա կանխորոշել դուստր ընկերության որոշումները․
- Կանոնադրական կապիտալում իր գերակշռող մասնակցության ուժով,
- Իրենց միջև կնքված պայմանագրին համապատասխան,
- Օրենքով չարգելված այլ ձևով։
Համաձայն ՀՀքաղաքացիական օրենսգրքի 76-րդ հոդվածի՝
Տնտեսական ընկերությունը համարվում է կախյալ, եթե մյուս /գերակշռող, մասնակցող/ ընկերությունը կամ ընկերակցությունն ունի սահմանափակ պատասխանատվությամբ ընկերության կանոնադրական կապիտալի կամ բաժնետիրական ընկերության քվերակող բաժնետոմսերի ավելի քան 20 տոկոսը:
