Հին Հռոմում կանայք չեն ունեցել անուն: Նրանք ստացել են իրենց տոհմի անունը, այսպես օրինակ` Յուլիա, եթե նա ծնվել է Յուլիևների տոհմում:
Մերօրյա Հայաստանում քաղաքացին (այսինքն` կինը և տղամարդը) իրավունքներ և պարտականություններ է ձեռք բերում ու իրականացնում իր անվամբ, որը ներառում է նրա ազգանունը և անունը, նրա ցանկությամբ` նաև հայրանունը:
Օրենքով նախատեսված դեպքերում և կարգով` քաղաքացին կարող է օգտագործել կեղծանուն (մտացածին անուն):
Քաղաքացին իրավունք ունի օրենքով սահմանված կարգով փոխել իր անունը: Քաղաքացու անվան փոխելը հիմք չէ նախորդ անվամբ ձեռք բերված նրա իրավունքները և պարտականությունները դադարելու կամ փոփոխելու համար: