Հայերը հայրենիք են վերադառանում՝ առաջնագծում իրենց որդիների կողքին կանգնելու համար․ «Գելենջիկից ենք եկել, եկել ենք, որ ադրբեջանցոց վերջը տանք, որ հանգիստ ապրեն մեր սերունդները, ցավդ տանեմ, հերիք ա», «Գյումրեցի եմ, տղես էլ հիմա կռվում է առաջին գիծ, իմ Ալբերտը, տղուս համար եմ եկել ստեղ, ես էնտեղ կարայի ապրեի, բայց ես տեսնում եմ  էստեղ ինչ է կատարվում, իմ քունը չի տանում, եկել եմ հերերն անիծելու», «Յակուտիայից թռել, եկել եմ Հայաստան, որ շարունակեմ իմ մասը՝ հայրենիքի պաշտպանության համար, մենք հաղթելու ենք միշտ էլ, ես դա խոստանում եմ, մենակ հասնեմ Ղարաբաղ», «Ոչ մի կողմ գնալու ճամփա չկա, մենակ ուղիղ, ուղիղ ճամփեն բերեց Հայաստան։ Մենք հաղթելու ենք։ Հաղթելու ենք ու էդ հաղթանակն էլ պետք է ամրագրվի ամեն ձև»։