Երևանի Դ.Դեմիրճյանի անվան թիվ 27 միջնակարգ դպրոցում օգոստոսի 26-ին տնօրենի մրցույթում չորս թեկնածուներից լավագույնը ճանաչվեց Սուսաննա Սարգսյանը, ով երկու տարի առաջ դատարանի որոշմամբ մեղավոր էր ճանաչվել նույն դպրոցում չորս տարբեր դեպքերով յուրացումներ կատարելու համար:
Երևանում, երկրորդ դեպքն է, երբ դատվածություն ունեցող անձը վերահաստատավում է դպրոցի տնօրենի պաշտոնին: Նույն դպրոցի նախկին տնօրեն, Երևանի ավագանու «Բարև Երևան» խմբակցության անդամ Անահիտ Բախշյանը Իրավաբան.net-ի հետ զրույցում ասաց, որ այս քայլը արվել է` կոռուպցիան շարունակելու համար. «Այդտեղ երևի 20 տոկոսն է, որ մանկավարժ են: Դրանք այն ստորաքարշ ու շողոքորթներն էին, որ հարձակվեցին համբուրելու դատված մարդուն, որպեսզի հետը խնդիրներ չունենան››:
Ըստ Տիկին Բախշյանի` Սուսաննա Գրիգորյանը ունի քաղաքապետի անմիջական հովանավորությունը. «Մանկավարժները, որ դիմել էին քաղաքապետին, նրանից ազատվելու համար, իրենց մատնել են: Պարզ է, թե ով է իրականում կանգնած դատված տնօրենի թիկունքում` քաղաքապետը, հետևաբար նրա ցուցումը ունենալով, մարդիկ ընտրել են››:
Տիկին Բախշյանը գտնում է, որ այս ոլորտում օրենսդրական փոփխությունների անհրաժեշտություն կա. «Դատված մարդուն նորից վստահում ենք կրթություն, օրենքը պետք է վերանայվի: Տնօրենը իր օրինակով պարտավոր է հանրակրթության մասին պահանջները կատարել: Զուգահեռ եթե տանենք` դատված դատախազին արդարադատություն չենք վստահում, հիմա դատաված տնօրեին ո՞նց մեր երեխաների կրթությունը վստահենք››:
Իսկ մեր այն հարցին` արդյո՞ք պատրաստվում է այս խնդիրը բարձրացնել ավագանու նիստում և առաջարկել օրենսդրական փոփխություններ կատարել, պատասխանեց. «Ես ավագանու կողմից բարձրացնում եմ հարցեր, որոնք օրենքի խախտումով են կատարվել, այս դեպքում խախտվել են բարոյականության չգրված օրենքները››:
Իրավաբան.net-ը զրուցեց նաև ԿԳՆ-ի հանրակրթության բաժնի պետ Նարինե Հովհաննիսյանի հետ: Նրա կարծիքով բոլորովին իրավաչափ է այս մոտեցումը, օրենքի խախտում տեղի չի ունեցել, դատվածությունը մարվել է և վերադարձել.
«Նրա նկատմամբ այսօր ոչ մի այլընտրանք չկա: Եթե խորհուրդը քննարկել է ու ընդունել է դպրոց, ուրեմն կարգի մեջ է››,-ասաց տիկին Հովհաննիսյանը:
Նարինե Հովհաննիսյանի խոսքով տնօրենները հաճախակի չեն դատվում, դրանք բացառիկ դեպքեր են և օրենսդրական որևէ փոփխություն անելու համար հարկավոր է մտածել, կարիք կա, թե՞ ոչ:
Մինչդեռ փաստաբան Հերիքնազ Տիգրանյանը նույնպես գտնում է, որ հարկավոր է դաշտը խստացնել, որովհետև նման դեպքերը համակարգի վրա կարող է ստվեր նետել.
«Հաշվի առնելով ոլորտը` մանկավարժություն, հանրակրթություն, կարգը պետք է վերանայել: Եթե դուք նայեք հանրայի ծառայությունները կարգավորող բացատրությունը, թե՛ քաղծառայության համակարգում, թե՛ դատա-դատխազական համակարգում, կա որոշակի սահմանափակումներ հիվանդությունների և դատվածությունների դեպքում, իսկ եթե խոսքը գնում է կրթության ոլորտին, այն օրինակ պետք է ծառայի և սահմանափակումները ավելի հստակ պետք է լինեն››:
Փաստաբանը նշում է, որ կարելի է նայել, թե դատվածությունը ինչ է համար է եղել, եթե օրինակ յուրացման դեպք է, կարելի է որոշակի պաշտոնների սահմանափակում նշանակել:
Լաուրա Մամյան
