Անձը դատվածություն ունեցող է համարվում մեղադրական դատավճիռն օրինական ուժի մեջ մտնելու օրվանից մինչև դատվածությունը մարվելու կամ հանվելու պահը:
Եթե անձը պատիժը կրելուց հետո դրսևորել է անբասիր վարքագիծ, ապա նրա խնդրանքով դատարանը կարող է դատվածությունը հանել մինչև դատվածությունը մարելու ժամկետը լրանալը, բայց ոչ շուտ, քան այդ ժամկետի կեսը լրանալը:
Դատվածությունը հանելը կամ մարելը վերացնում է դատվածության հետ կապված իրավական բոլոր հետևանքները: Սույն նորմն արգելք չէ օրենքով սահմանափակումներ նախատեսելու՝ դատավորի, դատախազի, հատուկ քննչական ծառայության ծառայողի, ոստիկանության ծառայողի, քրեակատարողական ծառայողի, ազգային անվտանգության մարմիններում ծառայողի պաշտոններ զբաղեցնելու համար:
«ՀՀ Քրեական Օրենսգրքում փոփոխություններ և լրացում կատարելու մասին» 17.05.2016թ. Ընդունված ՀՀ Օրենքով ՀՀ Քրեական Օրենսգրքի 84-րդ հոդվածի 6-րդ մասը լրացվեց հետևյալ բովանդակությամբ՝
Դատվածությունը հանելիս դատարանը կարող է հաշվի առնել նաև պրոբացիայի պետական ծառայության կողմից դատարանի պահանջի հիման վրա ներկայացված` դատվածությունը հանելու վերաբերյալ խորհրդատվական զեկույցը:
Այսինքն Դատարանի կողմից դատապարտյալի դատվածությունը հանելու հարցը քննարկելիս պրոբացիայի պետական ծառայության կողմից դատարանի պահանջի հիման վրա ներկայացվում է դատվածությունը հանելու վերաբերյալ խորհրդատվական զեկույց, որը Դատարանը կարող է հաշվի առնել դատապարտյալի դատվածությունը հանելիս:
Վերը նշված փոփոխությունը ուժի մեջ է մտել 2018թ. հունվարի 1-ից:
